Overzicht van de Gereformeerde Belijdenissen.

 

De door de Gereformeerde Kerken als hun belijdenis erkende en aanvaarde geloofsuitspraken zijn te verdelen in twee groepen, namelijk:

• de algemene of oecumenische belijdenissen
• de bijzondere of gereformeerde belijdenissen

Deze laatste noemen we de Drie formulieren van enigheid.

De benamingen "oecumenisch" en "gereformeerd" houden geen tegenstelling in maar de woorden geven aan dat de eerste groep belijdenissen al door de zogenaamde oecumenische concilies in de eerste eeuwen van de geschiedenis van de christelijke kerk zijn ontworpen en aanvaard, terwijl de drie formulieren van enigheid zijn ontstaan na de grote reformatie van de 16^e eeuw.

De Dordtse Leerregels vormen één onderdeel van de Drie Formulieren van Enigheid van de belijdenis van de gereformeerde kerk in Nederland. De Dordtse Leerregels zijn opgesteld op de Synode van Dordrecht, een landelijke vergadering van gereformeerdekerken in 1618 en 1619 in Dordrecht. Deze Synode werd ook bijgewoond door vertegenwoordigers van buitenlandse gereformeerde kerken. De Dordtse Leerregels zijn een weerlegging van de dwaling in de Vijf artikelen van de remonstranten, ze worden daarom ook wel de Vijf artikelen tegen de remonstranten genoemd.

Verklaring van De Dordtse Leerregels

 

Al vele jaren werd ds. Koop geboeid door de Schriftuurlijke belijdenis van ”Dordt”. Dit ging samen met de wens eraan mee te werken dat de Dordtse Leerregels door velen zouden worden gekend en beleden. In de vijftiger jaren schreef hij daarom een reeks artikelen in enkele bladen.

Verklaring van De Dordtse Leerregels

 

Deze toelichting geeft eerst belangrijke informatie over de aanleiding en samenstelling van de buitengewone Dordtse Synode (1618-1619). Daarna wordt per artikel een korte, duidelijke toelichting geboden. Ook de belangrijke 'voorrede' en 'narede' ontbreken niet in deze uitgave. 

De belijdenisschriften van de Gereformeerde Kerken hebben grote waarde, ook voor onze tijd. Ze zijn ontstaan in dagen van strijd. De Kerk des Heren, pilaar en vastheid van de waarheid, is geroepen, weerwoord te geven vanuit Gods Woord tegenover ongeloof en dwaling. En om tegenover de wereld te getuigen van de waarheid Gods. De Schrift is de enige bron, waaruit onze belijdenissen hebben geput. Nooit wil de belijdenis dat Woord verdringen, of op zij zetten. Ze leidt ons altijd, met vaste hand, heen naar de Heilige Schrift.

De Nederlandse Geloofsbelijdenis volgt de lijn van de Institutie. De belijdenis bestaat uit 37 artikelen welke onder te verdelen zijn in twee hoofdgroepen, te weten: Over God (art. 1 - 11) en Over Gods werken (art. 12 - 37).

Toelichting op de Nederlandse Geloofsbelijdenis

 

Vrijwel algemeen is in onze tijd de afkeer van een vastgestelde belijdenis. Ook al komt men er nog voor op dat de kerk een belijdende kerk moet zijn, toch wil men van een belijdeniskerk niet weten. Tenminste niet in die zin, dat de kerk een eeuwenoude belijdenis nu nog zou mogen en moeten handhaven.

Maar belijden is immers het naspreken van het Woord van God.  Zo hebben we dan in onze belijdenisgeschriften een kostelijke erfenis ontvangen.