De belijdenisschriften van de Gereformeerde Kerken hebben grote waarde, ook voor onze tijd. Ze zijn ontstaan in dagen van strijd. De Kerk des Heren, pilaar en vastheid van de waarheid, is geroepen, weerwoord te geven vanuit Gods Woord tegenover ongeloof en dwaling. En om tegenover de wereld te getuigen van de waarheid Gods. De Schrift is de enige bron, waaruit onze belijdenissen hebben geput. Nooit wil de belijdenis dat Woord verdringen, of op zij zetten. Ze leidt ons altijd, met vaste hand, heen naar de Heilige Schrift.

De Nederlandse Geloofsbelijdenis volgt de lijn van de Institutie. De belijdenis bestaat uit 37 artikelen welke onder te verdelen zijn in twee hoofdgroepen, te weten: Over God (art. 1 - 11) en Over Gods werken (art. 12 - 37).

Toelichting op de Nederlandse Geloofsbelijdenis

 

Vrijwel algemeen is in onze tijd de afkeer van een vastgestelde belijdenis. Ook al komt men er nog voor op dat de kerk een belijdende kerk moet zijn, toch wil men van een belijdeniskerk niet weten. Tenminste niet in die zin, dat de kerk een eeuwenoude belijdenis nu nog zou mogen en moeten handhaven.

Maar belijden is immers het naspreken van het Woord van God.  Zo hebben we dan in onze belijdenisgeschriften een kostelijke erfenis ontvangen.